Без бу бэйрэмгэ сочинениелар яздык. Концерт барышында алар белэн танышып китэрсез.
1.Монтаж
Алсу ярата эбисен,
«Эби», - дип яна-коя.
Бэйрэмгэ килгэч ана дип
Бер шигырь сойлэп бирэ.
Минем эби бик эйбэт,
Гел колеп кенэ тора.
Балакаем, дип эйтеп,
Соеп, иркэп тора.
Эбием hэркон безгэ
Тэмле ашлар пешерэ,
Сэйкемле сузлэре белэн
Безнен кунелне курэ.
Без эбине яратабыз,
Ул да безне ярата.
Безнен эбидэн дэ эйбэт
Кем бар икэн доньяда?
Ак яулыклы, колэч йозле,
Шат кунелле, эйбэт тэ.
Кем ул, диеп сорыйсызмы?-
Дэу энием, элбэттэ.
Тэмле бэлеш пешеруче
Дэу эни безнен ойдэ.
Анардан ашарга сорый
Шаян песиебез дэ.
Дэу энием гомер буе
Авыр эштэ эшлэгэн.
Авырлыклар куп курсэ дэ,
Кунелен тошермэгэн.
Сарай алдына баруга,
Сыеры дэшэ ана.
Маэмай да аны куругэ,
Койрык болгый, шатлана.
Ярдэме гел тиеп тора
Якын кешелэргэ дэ.
Барына да дэу эни ул,
Барлык кешелэргэ дэ.
Иртэн торсам, кояш чыгып,
Нурларын сипкэн иде.
Эбиемнен чэе кайнап,
Коймагы пешкэн иде.
Эби кузлеген эзли,
Кайда икэнен белми,
Эби кузлеген эзли.
Кузлеге бит кулында,
Эммэ ул аны сизми.
-Эби,эби,- дим ана,
Каршысына ук килеп,
Жайлы булыр эзлэргэ,
Кузлегенне ки элек.
Эби кузлеген кия,
Узе елмаеп колэ.
-Рэхмэт, табып бирден,- ди,
Аркамнан соя-соя.
Зэнгэр кугемдэ ал кояш
Сунмэсен, балкып янсын.
Эбилэрнен нурлы йозе
Гел колэч булып калсын.
Э безнен шигырьлэребез сезгэ
Булэк булып янгырасын.
Ойгэ кайтсам, ой балкыган –
Ойгэ нур ингэн!
Ерак жирне якын итеп
Эбием килгэн!
Узен ничек сагынганны
Белгэн ул, белгэн!
«Курим эле улымны!» - дип,
Эбием килгэн.
Эниемнен энисе –
Эбием булла минем,
Эби генэ тугел эле,
Ул минем дэу энием.
Ак ефэктэй чэчлэрен
Ул тарап куя уреп,
Чисталыкка ойрэнэм
Мин дэ анардан куреп.
Тэмле ашлар пешерэ,
Матур голлэр устерэ.
Оебезнен нуры ул
Барыбыздан олы ул.
Жылы оек, биялэй
Бэйли безгэ коз житкэч,
Мин дэ ана булэклэр
Алырмын усеп житкэч.
- Балалар, эбилэребезнен куллары жылы,йомшак, алай гына да тугел, алтын да! Алар узлэренен кунел жылылыгын кушып безгэ биялэй, оекбашлар бэйлилэр. Шул биялэй, оекбашларнын жылысы аша эбилэребезнен жан жылысы безгэ дэ кучэ. Шуна да нинди кочле суыкларда да безнен кул-аякларыбыз тунмый, жылы тора. Игелегле жаннары очен мен рэхмэт аларга.
На: сценарий «Әбекәй – алтынным, минем иң якыным»
Бу очрашу әбиләрнең күңелләрендә матур истәлекләр калдыргандыр дип уйлыйм. Зур рәхмәт.